5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ:ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

 Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών

Σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Εκπαιδευτικών είναι να κινητοποιήσει την υποστήριξη για τους εκπαιδευτικούς και να διασφαλίσει ότι οι ανάγκες των μελλοντικών γενεών θα συνεχίσουν να πληρούνται από τους εκπαιδευτικούς.
Στο πλαίσιο αυτό το Υπουργείο Παιδείας Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, με Εγκύκλιο που έχει ήδη αποσταλεί καλεί τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να επισκεφτούν τον παρακάτω ιστότοπο, όπου μπορούν να βρουν στοιχεία, αλλά και προτάσεις και υλικό για τον εορτασμό της Ημέρας. (πχ. Πόστερ, κάρτες, κτλ). http://www.5oct.org
Επίσης μπορείτε να κοινοποιήσουν τις δικές σας δράσεις στο www.worldteachersday.org.map

Δημοσίευση: 04/10/2012




Διαβάστε την ανακοίνωση της ΟΥΝΕΣΚΟ για την ημέρα αυτή.

Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών καθιερώθηκε από την UNESCO και εορτάζεται σε πάνω από 100 χώρες παγκοσμίως κάθε χρόνο την 5^η Οκτωβρίου.

Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών δίνει την ευκαιρία να επικεντρωθεί η προσοχή του κόσμου στο σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι εκπαιδευτικοί στην οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος για όλους τους μαθητές παγκοσμίως.

Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών δίνει την ευκαιρία, επίσης, στα συνδικάτα των εκπαιδευτικών και στις υποστηρικτικές εκπαιδευτικές δομές να συζητήσουν με τις κυβερνήσεις τους και να ενημερώσουν τους/τις εκπαιδευτικούς και τους μαθητές/μαθήτριες, τους γονείς και τους εργαζόμενους και γενικά το κοινό σε σχέση με την ανάγκη να επενδυθούν οικονομικοί και ανθρώπινοι πόροι, για να επιτευχθεί μια ελεύθερη, δημόσια και ποιοτική Εκπαίδευση Για Όλους μέχρι το 2015.

Καθώς το κυρίαρχο θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Εκπαιδευτικών είναι «Εκπαιδευτικοί με Ποιότητα, για Ποιοτική Εκπαίδευση», η εκστρατεία εφέτος επικεντρώνεται στο θέμα «καλύτερες συνθήκες εργασίας για τους/τις εκπαιδευτικούς», το οποίο επίσης συνυποδηλώνει τις συνθήκες μάθησης για τους μαθητές. Η ΕΙ κάνει έκκληση για μια ολοκληρωμένη και ουσιαστική βελτίωση της Πρότασης της UNESCOκαι του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO) του 1966, με θέμα τη Θέση των Εκπαιδευτικών, και την Πρόταση του 1997 της UNESCO για τη Θέση του Εκπαιδευτικού Προσωπικού της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Το 2007 είναι έτος ορόσημο για τη 10^η επέτειο από την έγκριση της Πρότασης της UNESCO για τη Θέση του Εκπαιδευτικού Προσωπικού της Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών είναι εξαιρετικής σημασίας για το Ημερολόγιο της Education International και των 384 οργανώσεων-μελών της, για το λόγο ότι αναδεικνύει την ευκαιρία να ενωθούν οι προσπάθειες και οι εκστρατείες για ζωτικές αλλαγές στις συνθήκες που βιώνουν οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές/-τριες και να συζητήσουν για μια εκπαίδευση με ποιότητα.  

Τι κάνει η Education International την Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών;

Η Ε.Ι. θα βοηθήσει στο συντονισμό των δραστηριοτήτων των μελών της παγκοσμίως, για την Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών. Η επόμενη Συνδιάσκεψη της Ε.Ι. για την Ανώτατη Εκπαίδευση θα επικεντρώσει στις συνθήκες εργασίας και απασχόλησης, και θα εμφανιστεί ως μία ευκαιρία αξιολόγησης της υλοποίησης των Προτάσεων του 1966 και του 1997.

Καλύτερες συνθήκες εργασίας για τους εκπαιδευτικούς σημαίνει καλύτερες συνθήκες μάθησης για τους μαθητές

Απαιτούμε:

Ένα αξιοπρεπές εργασιακό περιβάλλον – ένα ασφαλές και υγιές μαθησιακό περιβάλλον για εκπαιδευτικούς και μαθητές, τάξεις κατάλληλου μεγέθους και επαρκή παιδαγωγικά μέσα στην τάξη

Αξιοπρεπείς αμοιβές – μισθούς που θα επιτρέπουν αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής και θα καταβάλλονται τακτικά

Ισότιμη αμοιβή και ισότιμα δικαιώματα για τις γυναίκες – οι γυναίκες εκπαιδευτικοί δεν πρέπει να βιώνουν καμία μορφή αρνητικής διάκρισης και οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίσουν την ενίσχυση των γυναικών στην εκπαιδευτική δραστηριότητα, στη λήψη αποφάσεων και στους χώρους εργασίας τους

Αρχική και περαιτέρω επαγγελματική εξέλιξη – η δυνατότητα να αποκτηθούν και να αναπτυχθούν επαγγελματικά προσόντα, να υπάρχει ενημέρωση σχετικά με τις νέες πληροφορίες και τις παιδαγωγικές τεχνικές, και  εξέλιξη σε μια σταδιοδρομία

Συμμετοχή στην ασκούμενη πολιτική – η διασφάλιση ότι οι νέες πολιτικές αντανακλούν την πραγματικότητα της σχολικής τάξης και ότι ο κοινωνικός διάλογος θα έπρεπε να είναι αναπόσπαστο μέρος του εκπαιδευτικού σχεδιασμού και της διαμόρφωσης της πολιτικής

Συλλογικές συμφωνίες για την υπεράσπιση και τη βελτίωση των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών – εργασιακές συνθήκες, όπως και ποιοτική αποτίμηση των εκπαιδευτικών διαδικασιών πρέπει να αποτελούν αντικείμενα διαπραγμάτευσης μεταξύ των εκπροσώπων των κυβερνήσεων / εργοδοτών και των εκπροσώπων των εκπαιδευτικών συνδικάτων.

Παραδείγματα Δραστηριοτήτων για την Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών

Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να κάνουν οι εκπαιδευτικοί και τα συνδικάτα τους την Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών. Εδώ θα βρείτε μερικά μόνον παραδείγματα για να εμπνευσθείτε:

Σε συνδικαλιστικό επίπεδο:

• Οργάνωση συναντήσεων πληροφόρησης και διαλόγου με τα μέλη του συνδικάτου, ώστε να συζητηθεί η σχέση της Παγκόσμιας Ημέρας Εκπαιδευτικών με την ποιότητα στην εκπαίδευση και η προώθησή της μέσω του συνδικάτου
• Ενημέρωση για την Πρόταση του 1966 για τη Θέση των Εκπαιδευτικών και την Πρόταση του 1997 για τη Θέση του Εκπαιδευτικού Προσωπικού της Ανώτατης Εκπαίδευσης, με την οργάνωση δημόσιων γεγονότων όπως πορείες, σεμινάρια και διάλογοι
• Συνάντηση με πολιτικούς αρχηγούς και συζητήσεις με τοπικούς και εθνικούς θεσμούς για την εφαρμογή των Προτάσεων του 1966 και του 1997
• Διοργάνωση κοινών δραστηριοτήτων με το Υπουργείο Παιδείας, ώστε να αναδειχθεί η ημέρα και η σημασία της εκπαίδευσης ποιότητας
• Επικοινωνία με τα γραφεία τομέα της UNESCO, τις Εθνικές Επιτροπές της UNESCO και τα γραφεία τομέων του ILO για να βρεθεί τρόπος διασύνδεσής τους με την εκστρατεία σας
• Κοινή εκστρατεία με άλλες ενδιαφερόμενες οργανώσεις σχετικές με τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών και διάλογος με  θέμα Εκπαίδευση για Όλους
• Παραγωγή δελτίων τύπου, άρθρων, συνεντεύξεων διαφημιστικών εντύπων και «επιμήκυνση» της Παγκόσμιας Ημέρας των Εκπαιδευτικών με κάλυψη όλων των παραπάνω από τα ΜΜΕ
• Ανάπτυξη μιας συνδικαλιστικής πολιτικής για την επίτευξη της Εκπαίδευσης για Όλους στη χώρα σας και ευρεία δημοσιοποίησή της
• Διακίνηση των αφισών, των αυτοκόλλητων και των καρφιτσών της Education International για την Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών
• Οργάνωση συζητήσεων με θεσμούς της ανώτατης εκπαίδευσης και κέντρα επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών σχετικά με την αρχική εκπαίδευση και την επιμόρφωσή τους

Σε επίπεδο θεσμικής εκπαίδευσης:

• Οργάνωση ενός μαθήματος για τους μαθητές με αντικείμενο το θέμα της ποιότητας. Για παράδειγμα: Ποιότητα στην Εκπαίδευση – τι σημαίνει για εμένα; ή Τι κάνει έναν εκπαιδευτικό, εκπαιδευτικό με ποιότητα; ή Τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί η δική μου σχολική ζωή και του καθηγητή / της καθηγήτριάς μου;
• Οργάνωση θεατρικών παραστάσεων στο σχολείο, επιδείξεων, διαγωνισμών, κατασκευών με το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας των Εκπαιδευτικών – Εκπαιδευτικοί με Ποιότητα για Εκπαίδευση με Ποιότητα.
• Συζήτηση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές/μαθήτριες στη χώρα σας. Τι πρέπει να γίνει για να βελτιωθεί η κατάσταση; Κάντε έναν πίνακα με αυτές τις ιδέες για να τον παρουσιάσετε στους τοπικούς πολιτικούς εκπρόσωπους και στην κυβέρνηση.
• Διακίνηση των αφισών, των αυτοκόλλητων και των καρφιτσών της Education International για την Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών.

Η Πρόταση της UNESCO του 1997 για τη Θέση του Εκπαιδευτικού Προσωπικού της Ανώτερης Εκπαίδευσης

Αυτή η Πρόταση είναι η μόνη διεθνής νόρμα η οποία αναφέρεται στο εκπαιδευτικό προσωπικό της ανώτατης εκπαίδευσης, με τον προσδιορισμό «όλα αυτά τα άτομα σε θεσμούς ή προγράμματα ανώτατης εκπαίδευσης, τα οποία έχουν επιφορτιστεί με τη διδασκαλία και / ή τη μάθηση και / ή την έρευνα και / ή να παρέχουν υπηρεσίες εκπαίδευσης σε μαθητές ή στην κοινότητα ευρύτερα». (Άρθρο 1, παράγραφος f). Καλύπτει τα ακόλουθα πεδία:

• Δικαιώματα και Ελευθερίες
• Καθήκοντα και υποχρεώσεις προσωπικού
• Συνθήκες απασχόλησης

-          Είσοδος στο επάγγελμα

-          Διασφάλιση της απασχόλησης

-          Αξιολόγηση και Πειθάρχηση

-          Διαπραγμάτευση για της συνθήκες απασχόλησης

-          Μισοί, εργασιακά καθήκοντα, επιδόματα ασφαλιστικής κάλυψης, υγεία και προστασία

Για την ολοκληρωμένη έκδοση της Σύστασης, παρακαλώ, ανατρέξτε εδώ:

http://unesdoc.unesco.org/images/0011/001132/113234mb.pdf ή

http://www.ei-ie.org/ressourc/french/fedhiedrec.html

Η Πρόταση του 1966 για τη Θέση των Εκπαιδευτικών

Η Πρόταση που εγκρίθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1966 ορίζει τα κοινά κριτήρια για τη θέση των εκπαιδευτικών, ανεξάρτητα από τη διαφορετικότητα των εθνικών νομοθεσιών, κανονισμών και παραδόσεων.

Είναι το μόνο διεθνές  κριτήριο που εφαρμόζεται «για όλους τους εκπαιδευτικούς στα δημόσια και ιδιωτικά σχολεία έως την ολοκλήρωση του 2^ου επιπέδου εκπαίδευσης, είτε είναι βρεφοκομικοί σταθμοί, νηπιαγωγεία, πρωτοβάθμια, ενδιάμεσα ή δευτεροβάθμια σχολεία, και περιλαμβάνει όσους παρέχουν τεχνική, επαγγελματική ή καλλιτεχνική εκπαίδευση». (Άρθρο 2). Καλύπτει τα ακόλουθα πεδία:

• Επαγγελματική Προετοιμασία
• Περαιτέρω εκπαίδευση των εκπαιδευτικών
• Απασχόληση και Σταδιοδρομία

-          Είσοδος στο εκπαιδευτικό επάγγελμα

-          Εξέλιξη και πρόοδος

-          Ασφάλεια της θητείας

-          Κριτήρια για την επαγγελματική καθοδήγηση

-          Μερική υπηρεσία

• Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των εκπαιδευτικών
• Συνθήκες αποτελεσματικής διδασκαλίας και μάθησης
• Μισθοί εκπαιδευτικών
• Εφόδια εκπαιδευτικών και αιτήματα 

"ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ" -ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ 

ΙΔΕ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ!

«Εν αρχή ην ο δάσκαλος. Μη ο δάσκαλος η φύση θα ήταν, δε θα ήταν όμως οι κοινωνίες. Θα υπήρχε ο χρόνος, αλλά δε θα υπήρχε η ιστορία. Και στο βασίλειο των ζωντανών ήχων θα άκουγε κανείς την κραυγή, τα χουγιαχτά, τα συνθήματα. Δε θα άκουγε όμως ούτε θα ‘βλεπε τη φωνή, τα γράμματα της γραφής, τις συμφωνίες και τους χορούς.

Γιατί; Απλά, γιατί ο δάσκαλος είναι που μεταμορφώνει τον εγκέφαλο του ζώου σε νου του ανθρώπου. Αυτός κατορθώνει ώστε η ματιά του καθένα μας να μη μένει βλέμμα βοδιού, αλλά να γίνεται βιβλίο ανοιχτό να το διαβάζεις. Επεξεργάζεται το πετσί της κεφαλής μας και δημιουργεί πρόσωπο. Η δουλειά του δάσκαλου είναι ο αθέρας της βυρσοδεψίας. Και στο τέλος-τέλος ο δάσκαλος θωπεύει και μαλάζει έτσι το σώμα και την ψυχή μας, ώστε από τη στέρησή μας αποστάζεται το κλάμα, και από την πλησμονή κορφολογιέται το γέλιο μας…

Χωρίς το δάσκαλο ο λόγος θα σάπιζε άχρηστος μέσα στο έλος του κρανίου μας. Όπως σαπίζει άχρηστο

το τραίνο που ρεμίζαρε για πάντα στο σταθμό… Μ’ ένα λόγο, ο δάσκαλος είναι ο ποιητής του ανθρώπου… Αν έλειπαν οι δάσκαλοι, η γη μας θά ‘ταν τυφλή. Και το σύμπαν ανυπόστατο… Και θυμηθείτε: Ο Νεύτων, ο Χάμπλ, ο Αϊνστάιν και οι άλλοι που μίλησαν στο τηλέφωνο με το θεό, ήσαν όλοι τους δάσκαλοι.

O δάσκαλος από την άποψη της σπουδαιότητας και της ευθύνης είναι ένας εργάτης στο επίπεδο του νομοθέτη, του φύλακα στρατηγού, του κυβερνήτη, του γιατρού σωτήρα. Ακριβέστερα είναι ένα σκαλί πάνω από όλους αυτούς. Γιατί ο δάσκαλος είναι ο πυρφόρος της γνωστικής συνείδησης. Η λειτουργία που τελεί είναι θεία… Η μόνη εξαίρεση είναι ο Λυκούργος που έχτισε τη νομοθεσία της Σπάρτης και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Γιατί ο Λυκούργος στην παιδεία είχε εναποθέσει το Α και το Ω της πολιτείας.

Σα μονάδα ατομική, μέσα στην τάξη που είναι ο διαπιστεμένος του χώρος, τίποτα δεν εμποδίζει το φωτισμένο δάσκαλο να σκορπίζει στους μαθητές του το φως. Και θα φωτίζει με φως φυσικό, για να ιδρύει φυσικούς ανθρώπους, όταν με τη διδασκαλία του χτίζει το αληθινό μέσα στο παιδί, και γκρεμίζει το ψεύτικο. Αυτές είναι οι δύο εντολές που πάνω τους κρέμουνται οι νόμοι και οι προφήτες της παιδείας. Να χτίζεις στο μάρμαρο της γνώσης, και να γκρεμίζεις την αχεροπλιθιά της πρόληψης… Σωστή παιδεία θα ειπεί να μαθαίνεις στους νέους τη ζωή, και να τους ξεμαθαίνεις τις δεισιδαιμονίες…..

Το ένα λοιπόν είναι να ριζώσουμε τον νέο στη ζωή. Το άλλο να ξεριζώσουμε από μέσα του την ψευτιά. Μαθαίνουμε για τη ζωή. «Discimus vitae», που έλεγε ο Σενέκας, θα ειπεί πως κάθε γνώση που περνάμε στο παιδί, και κάθε δεξιότητα που του αναπτύσσουμε είναι δεμένα με την πραγματικότητα, όπως το νύχι με το κρέας. Όχι θεωρίες και λόγια. Όχι τα άψυχα και τα νοερά σκύβαλα των βιβλίων, που ούτε καταπίνουνται ούτε μασιούνται... Μάθηση δίκαιη και σωστή, σημαίνει ζωντάνεια, αμεσότητα, σφυγμός μαστιγωμένος, κρούση κατά μέτωπο με τα πράγματα. Σημαίνει να πίνουμε στο ποτήρι το ίδιο μας το αίμα.

Μη λησμονούμε πως στόχος κάθε παιδείας πρέπει να είναι να διαπλάσει έτσι τον νέο, ώστε την ορισμένη στιγμή που θα αποδοθεί στο στίβο της ζωής να μπορεί να προσαρμόζεται στην άγρια ανάγκη των πραγμάτων και των ανθρώπων. Ωσάν ξαφνικά να τον πετάξουμε, πες, Ρομβισόνα Κρούσο στο νησί. Και να του ειπούμε: Τώρα ψάξε να βρεις τον τρόπο για να ζήσεις. Νίκα την πείνα και τη δίψα σου, το κρύο και τη μοναξιά. Νίκα την απειλή του ουρανού και της θάλασσας, και τον αρχέγονο τρόμο της ύπαρξης. Αυτό σημαίνει το «discimus vitae». Ο δάσκαλος να ‘ναι η δύναμη, πράξη ο μαθητής και το σχολειό γιορτή....

Η πρώτη εντολή είναι να χτίζουμε την ψυχή του παιδιού στην πέτρα της ζωής. Η δεύτερη να καθαρίζουμε από μέσα του τη σκουριά των προλήψεων. Χωρίς να το ξέρουμε και χωρίς να το εννοούμε, από τα γεννοφάσκια του φιδοζώνουμε το παιδί με δεισιδαιμονίες, προλήψεις και μαγικούς κατάδεσμους. Και με τα δηλητήρια αυτά πνίγουμε την ψυχή του. Όπως τα ζιζάνια και τα άλλα αγριόχορτα πνίγουν το στάρι. Λερναία Ύδρα είναι οι προλήψεις. Και Λεβιάθαν που καταπίνει τις θάλασσες. Φορτώνουμε στη ράχη του νέου ανθρώπου την άρρωστη φαντασία μας, τις ψευτιές, την άγνοια, την ηθική μας απολίθωση, τις έντρομες παραστάσεις και όλο τον καταποντισμένο αταβισμό των προγόνων. Και το αναγκάζουμε να σηκώσει στον ώμο αυτό το γιουσουρούμ της αχρηστίας και της οξείδωσης, όπως εσήκωνε ο αρχαίος τιτάνας τον ουρανό. Ο μύθος του Άτλαντα εδώ βρίσκει την πιο πιστή και την πιο μακάβρια απομυθοποίησή του. Τα καημένα τα παιδιά... Στο όνομα και στο άδικο της μωρίας μας, όλα τους με το φυσερό στο στήθος και τις κνήμες ετοιμόρροπες και πρησμένες, γίνουνται μικροί μάταιοι Άτλαντες.

Ο άξιος δάσκαλος και ο δίκαιος που κάνει άξια και δίκαια τη δουλειά του τη μέρα χτίζει και τη νύχτα γκρεμίζει. Από δω, δηλαδή, ξεχερσώνει την ψευτιά και τις προλήψεις και από κει σπέρνει καθαρό το χωράφι του παιδιού με το φως των γνώσεων. Δάσκαλος που αγνοεί το πρώτο μισό, το χρέος δηλαδή του χαλαστή, δε μορφώνει ανθρώπους. Απλά γιατροπορεύει άρρωστους…».